Filosofie wordt in de Oudheid opgevat als het ontwerpen en vormgeven van je leven. Voor Aristoteles betekent dit dat je de vermogens, waar je van nature over beschikt, volledig tracht te ontwikkelen. Op deze manier zou je leven tot bloei komen, zou jij jezelf vervolmaken. Aan het einde van de 19e eeuw stelt Friedrich Nietzsche opnieuw voor het leven (en het zelf) als een kunstwerk op te vatten. Hij is echter van mening dat we om te worden wie we zijn, ons niet langer als mens maar ‘voorbij de mens’ moeten opvatten. Ofwel, als een lichaam dat leeft op aarde, voelt en beseft dat het erom gaat krachtig in het leven te staan. Rosi Braidotti, een van de belangrijkste feministische denkers van onze tijd, stelt voor om als een nomade te leven: in beweging, belichaamd, in betrekkingen, vanuit betrokkenheid levend. Als post-humanistisch denker meent zij dat wij om onszelf te vervolmaken voorbij de mens dienen te worden. En ik ook! Ik zal het uitleggen.
De vervolmaking van de mens
Aristoteles – Friedrich Nietzsche – Rosi Braidotti
6 november 2017
Melanchthon Bergschenhoek
Aanvang: 19.30 uur
Meer informatie (en inschrijving): https://www.bibliotheekoostland.nl