“Ikke, ikke, de rest kan stikken” – zo luidt een bekend gezegde. Denkers van onze tijd hebben moeite met het gebrek aan solidariteit dat uit deze zin spreekt en dat zich in de bijbehorende leefwijze toont. Zij roepen ons op ons verantwoordelijk te voelen voor het lot van anderen.
Neurologen als Antonio Damasio stellen dat wij als lichaam met hersenen- en zenuwstelselcapaciteit in staat zijn voelend te weten wat er in een situatie gaande en gevraagd is. Martin Heidegger stelt ons voor ons bestaan vorm te geven vanuit het besef dat we in betrekkingen zijn en vanuit een gevoel van betrokkenheid. Emmanuel Levinas roept ons om te luisteren naar het gelaat van de Ander en gastvrijheid in praktijk te brengen. Martha Nussbaum wijst erop dat we door vertellingen ons kunnen verbeelden op de plek van een ander te zijn.
Oosterse denkers als Thich Nhat Hanh bieden ons een oefenpraktijk die het mogelijk maakt onszelf niet langer als ‘ik’ te ervaren en ons in staat stelt vanuit compassie in het leven te staan.
De lezing biedt een overzicht van deze verschillende voorstellen om te oefenen in solidariteit.
Het zelf zonder grenzen
12 april 2016
Filosofisch Café Philos, Groningen
Aanvang: 20:00 uur
Toegang: € 6,50
Meer informatie: Filosofisch café Groningen
Beste Jan,
Ik heb genoten van de lezing afgelopen dinsdag. Zou dit de plek moeten zijn waar ik de powerpoint kan vinden? Of kijk ik verkeerd?
Beste Robin,
Ik ben blij dat je hebt genoten. Ik had tot nu toe geen tijd, maar je kunt de powerpoint nu downloaden.
Hartelijke groet, Jan
Beste Jan,
Dank voor de powerpoint
Robin
Beste Jan,
Dank je voor de inspirerende lezing over het zelf zonder grenzen.
Tijdens de discussie na afloop kwam aan de orde in hoeverre het denken en discussiëren over dit onderwerp voor iedereen toegankelijk is – o.a. tarieven van de ISVW kwamen aan de orde.
Meende ook te horen dat je zei dat de boeddhistische visie om bepaalde redenen nogal ontoegankelijk zou zijn ?
Mijn eigen ervaring is juist dat toegang tot deze visie en mogelijkheden voor oefenpraktijken zeer laagdrempelig zijn.
Toen ik, nu zo’n twintig jaar geleden, na kennis genomen te hebben van denkbeelden van diverse filosofen, de gedachten van anderen dus, nieuwsgierig werd naar mijn eigen gedachten(patronen) – kwam ik vanzelf terecht bij de aandacht meditatie.
Wekelijkse meditatieavonden begeleid op basis van dana; door belangstellenden georganiseerde leesgroepjes; boeken uit de bibliotheek; retraites op basis van dana: laagdrempeliger kan niet lijkt me !
Hartelijke groet,
Hanny van der Vlugt