Van Epicurus naar Erasmus – 10 en 11 november 2018

In de door het christendom gedomineerde Middeleeuwen stellen de meeste filosofen zich ten doel de gedachte van een hiernamaals rationeel te onderbouwen; dan is juist de onsterfelijkheid van de ziel het allesbeheersende richtpunt. Maar filosofen hebben dood en leven niet alleen maar als elkaars tegengestelde gezien. Onder invloed van het christendom en de islam werd de dood van levenseinde tot een levensstijl: de goede gelovige weet dat hij of zij voortdurend moet ‘sterven om te leven’, en dat betekent dat het leven nooit van zelf spreekt, maar altijd weer opnieuw verworven en verdiend moet worden.
Door de filosofen in de Oudheid (Epicurus en Seneca), die nog geen christen waren, en in de Renaissance (Erasmus en Montaigne), die al humanist waren, werd filosofie opgevat als levenskunst. Hun antwoord op de vraag ‘Hoe te leven?’ was verbonden met hun opvatting over de dood.

ISVW Basisopleiding Op leven en dood
Bijeenkomst II
Filosofen over leven en dood in de hellenistische periode, de christelijke middeleeuwen en in de renaissance

Leusden, 10-11 november 2018

Meer informatie (en inschrijving): www.isvw.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *